2 luglio 1994 : Pantera wint de Palio met topfavoriet Uberto en Massimino

De voorspellingen kwamen uit, topfavoriet Pantera won na alweer een dramatische koers. Maar liefst zeven van de tien paarden arriveerden scosso aan de finish. Alleen Massimino, Aceto, die na een jaar schorsing opnieuw de kleuren van Aquila verdedigde en Cianchino bij Oca bleven te paard.

Mossiere Amos Cisi

Imperatore, het paard van Chiocciola kwam op de tufo terecht, maar stond zonder problemen weer op. Voor geen enkel paard waren er gevolgen. Enkele fantini belandden wel in het ziekenhuis. Bastiano bij Istrice en Mistero bij Selva hielden een gebroken scheenbeen over aan hun Palio.

Een toeschouwer werd bij aankomst overhoop gereden door het paard van Pantera. De beelden op tv waren dramatisch en deden het ergste vrezen. De man bleef echter ongedeerd en kwam er met de schrik vanaf.

De mossa duurde 40 minuten. Eén valse start, een officiële waarschuwing voor Nicchio die naast rivaal Montone stond en Istrice die geduldig zijn moment afwachtte als rincorsa vatten alles mooi samen.

Het was dus pas 20 na acht wanneer Bastiano binnenkwam. Bruco nam de leiding en in de eerste San Martino vielen Montone en vervolgens Istrice. In de Casato vallen Bruco en Nicchio. Pantera neemtde koppositie over en wint. De contradaioli vieren hun gewonnen Palio onder de drappellone van Lio Lionni.

Het was een echte feestdag met een buitengewone avond met cene in de 10 deelnemende contrade die elkaar wilden overtreffen. Valdimontone, Chiocciola, Tartuca, Bruco, Selva, Pantera, Istrice, Aquila, Nicchio, Oca zongen zoals steeds hun liederen op de Prova Generale. Bruco, die sinds 1955 niet meer wonnen huurden zelfs een groep trompettisten in om hun Cena op te fleuren. Ze speelden bijna continue de carica van de Bersaglieri omdat het paard dat ze geloot hadden Fanfara noemde. Helaas konden de bazuinen de lot niet beïnvloeden.

De sfeer naast het feest was echter heel anders. De controverses van de laatste jaren bliezen de dierenrechtenactivisten nieuw leven in. Ook de strijd tussen de Rai en Fininvest om de rechten van de Palio was bijna buiten proportie. In 1994 werd beslist dat de contrade, via een consorzio, de rechten van de live-uitzending zelf gingen beheren, alsook wat er uitgezonden zou worden. Burgemeester Piccini wilde hiermee het evenement terug in handen leggen van de stad en haar contrade. Hij benadrukte dat de service die aangeboden zal worden aan de rechthebbende niet veel verschilt van wat er aangeboden wordt in de Formule 1 of het WK Voetbal.

Er zijn strikte regels opgelegd, talloze verplichtingen, een tarief van 10 dollar per seconde, maar zonder enig recht behalve de exclusiviteit van de rechtstreekse uitzending. Het contract wordt door de Rai een ‘halster’ genoemd. Na twintig jaar verlaten ze het toneel. De rechten gaan naar de commerciële zender Canale 5. Het laatste woord is echter niet gezegd en de komende dagen volgen nieuwe rechtzaken.

In het middagnieuws van 13u00 was er een interventie van Vittorio Sgarbi, die zijn liefde voor de stad verkondigde, toeristen uitnodigde om de fresco’s van Ambrogio Lorenzetti te bezoeken. Hij zei : “Il polo del buon governo prende il nome dall’opera di Lorenzetti”. Deze zin werd gelezen als een advertentie ten begunste van de regering Berlusconi en werd niet in dank aanvaard door de Sienesen die het eigenlijk als niet fijn vonden dat de Palio, gewijd aan de vijftigste verjaardag van de bevrijding, toevertrouwd was aan Fininvest van jawel, diezelfde Berlusconi.

We hebben de Palio daarna niet meer teruggezien op Canale 5. Het contract waarin zelfs toegelaten werd om commercials uit te zenden tijdens de Corteo Storico gelde enkel voor deze editie. De burgemeester verborg niet dat er contacten zijn met de Oostenrijkse, Australische en Japanse televisiezender. De exclusiviteit van de Palio van augustus zou dus wel eens naar Japan kunnen gaan indien er in Italië niemand de rechten zou kopen, aldus de burgemeester.

Een “Japanse Palio” zou Siena meer geld en minder problemen opleveren. De beelden van de de gebeurtenissen van het jaar ervoor overtuigden de dierenactivisten om hun aanval op de koers verder te zetten. Piccini maakte zich echter weinig zorgen omdat Siena een systeem had opgezet dat ‘garanties’ gaf op veiligere koersen. Vooral het ingevoerde paardenregister en de controles van de dieren gaven vertrouwen al kon, volgens hem, de stad niet verantwoordelijk gehouden worden voor mogelijke ongevallen. De koers van 2 juli 1994 zag hem gelijk. Tot op de dag van vandaag werd de Palio nooit rechtstreeks uitgezonden door een buitenlands televisiestation. Gelukkig maar…

Deze slideshow vereist JavaScript.

2 luglio 1994