Analyse van de Palio van dinsdag 2 juli 2019

DE PAARDEN

Uit een groot lot van liefst 114  aangeboden paarden werden uiteindelijk 3  gewezen winnaars niet geselecteeerd : Polonski, eigendom van de zeer actieve en gekende Mark Harris Getty, in 2015 winnaar in de snelste tijd ooit voor Selva, en verder Sarbana en Oppio. 84 paarden werden rechtstreeks toegelaten tot de batterie of tot de voorafgaandelijke ochtendtestritten. Uiteindelijk reden 35 paarden de batterie, waaruit de 10 werden gekozen voor de tratta. Alle paarden hadden ervaring in de koers, geen enkele debutant, en onder hen 3 gewezen winnaars : de krachtige Rocco Nice, de zeer betrouwbare Porto Alabe en Remorex, de verrassende winnaar van de Palio Straordinario van oktober 2018. Maar geen Preziosa Penelope, de koningin van de Palio met haar cappotto of dubbele overwinning in 2016. Sindsdien werd zij niet meer geselecteerd wegens te sterk, althans volgens de kapiteins. Alle ogen waren ook gericht op Violenta da Clodia, een jonge merrie, debutante in 2018 en volgens kenners het grootste talent.

DE  FANTINI

Alle toppers op post behalve de geschorste Gingillo, winnaar in augustus 2018 maar gestraft wegens wangedrag in juli 2018.

DE TRATTA en de keuze van de FANTINI

Groot enthousiasme bij Chiocciola dat Violenta da  Clodia binnenhaalde en zonder rivaal Tartuca kon rijden en op zoek naar een eerste overwinning sedert  1999. Ook vreugde bij Torre met Rocco Nice maar rivaal Onda om een destructieve koers te rijden. Eerder zeer getemperde opwinding bij Drago met Remorex en Civetta met Porto Alabe.

De eerste die koos was Giovanni Atzeni, detto Tittia, al 4 jaar op zoek naar een nieuwe overwinning na  eerder ongelukkige en zelfs zwakke prestaties. Hij ging naar Giraffa dat Tale e Quale had uitgeloot, niet bepaald een favoriet. De keuze werd  strategisch verklaard. De beste paarden zaten immers bij Chiocciola en Torre, die niet willen weten van Atzeni gezien zijn banden met Tartuca enerzijds en Oca-Onda anderzijds.

Torre deed alles om Jonathan Bartoletti binnen te halen op Rocco Nice. Het  scheen ook te lukken en dan ontbond Oca zijn duivels. Hoewel ze niet meededen wilde ze ten allen prijze Bartoletti weghalen en boden ze hem geld aan om naar Chiocciola te gaan. De gefluisterde bedragen varieerden tussen de 50.000 en 150.000  euro, en dat alleen maar om weg te gaan bij Torre. Een geriskeerde zet want Torre zou nog altijd kunnen winnen. Uiteindelijk moest Torre zich tevreden stellen met Elias Mannucci, waarmee het grote actuele probleem van de Palio werd duidelijk gemaakt :  het kleine aantal topruiters en geen enkele  jonge belofte. Alles draait om  Bartoletti en Mari en Atzeni, hoewel die 3 zwakke jaren achter de rug had, en verder niets. De overwinning van de geschorste Gingillo vorig jaar was een verrassing na een ongezien zwarte periode en die van Carlo Sanna voor 2 jaar een  uitzonderlijke dag.

Bijgevolg moest Civetta de sterke Porto Alabe toevertrouwen aan Luca Carboni, geen hoogvlieger, en Drago de andere winnaar Remorex aan Federico Arri met slechts één ongelukkige koers op de teller.

Groot enthousiasme bij Chiocciola dat  Jonathan Bartoletti kon inzetten  op de veelbelovende Violanta da Clodia.

Bruco liet topper en vaste contradafantino Andrea Mari debuteren op Solo Tue Due. Hij was al aan zijn derde jaar bij Bruco toe maar had nog nooit voor hen gereden want hij had ondanks zijn contract het laatste woord van keuze en had telkens een ander paard in een andere contrada gekozen. Deze keer moest hij blijven op een paard dat snel kon starten maar waarbij werd getwijfeld aan zijn derde ronde.

Aquila zette Carlo Sanna op  de redelijke maar niet echt overtuigende Renalzos  en rivaal Pantera verbaasde iedereen door de gewezen grootmeester Bruschelli in te huren als killer van Aquila op Sorighittu. Verbazend omdat Bruschelli  bijna 50 wordt, zeer zwakke prestaties heeft laten zien in de laatste jaren en ruim een week geleden veroordeeld tot bijna 5 jaar gevangenis in eerste aanleg wegens bedrog met paarden, dwz opzettelijk vervangen van identificatiechips. De meeste kenners zagen het als een triest einde van een grote kampioen.

Tenslotte Onda met Siri en Tabacco met maar één taak : ten alle prijze Torre blokkeren, en de kansloze Andrea Coghe op Remisterio voor Selva.

De 6 PROVE

De prove waren niet bepaald adembenemend maar bewezen wel de kracht van Rocco Nice en Violenta da Clodia, maar kenners begonnen stilaan iets te zien in Tale e Quale van Giraffa. Zou Atzeni dan een kwaliteitskeuze gemaakt hebben ipv een strategische, of m.a.w. wist hij iets over Tale e Quale dat de andere fantini was ontgaan.

Wat ook opviel is dat enkele paarden zich zeer onrustig gedroegen in nabijheid van de canape. Bartoletti had alle moeite van de wereld om Violenta de Clodia kalm te houden, en ook Rocco Nice was onrustig, en beide paarden trapten naar de collega’s.

De CARRIERA

Zoals altijd was de loting van de plaatsen voor de start fundamenteel. Aquila eerste, Chiocciola op de zeer gunstige tweede plaats maar Pantera derde. Bijgevolg begreep Bartoletti dat hij in de tang zat van twee rivalen en dat Pantera Aquila zou zoeken met alle verwarring vandien. Torre gunstig op de vierde plaats maar rivaal Onda met storingsopdracht ernaast. Kortom 4 rivalen op de eerste 5 plaatsen. Verder Giraffa, Selva, Bruco, Drago en Civetta mocht als rincorsa de start geven.

Na enkele minuten iedereen buiten de touwen zoals gebruikelijk is om te kunnen onderhandelen met de rincorsa, en achteraf had men de indruk dat er snel een akkoord was gevonden want de volgende keren dat de ruiters buitengingen werd er bijna niet meer gepraat met Civetta. Bleef de vraag : met wie was er een akkoord ?

Na 9 minuten een valse start want geforceerde koord. De spanning en de herrie tussen de touwen ging pijlsnel omhoog. Bruschelli zocht voortdurend Aquila, zijn paard gaf een flinke trap op het been van Bartoletti, die op een bepaald ogenblik slim eerste ging staan. En ook Siri voor Onda probeerde Mannucci van Torre dol te maken.

Na nog geen 25 minuten de start van de race maar ook de aanleiding ot zeer grote polemieken. Eigenlijk was de start compleet vals : op het ogenblik dat starter Ambrosione de koord liet vallen stond Civetta duidelijk buiten. Ambrosione is bekend voor zijn “mosse giovani” of “jonge starten”, d.w.z. dat  hij het touw  laat vallen niet als de “incollatura” of hals van het paard ter hoogte is van de verrocchino of achterste paaltje  zoals het reglement voorschrijft, maar dat hij de start geeft als de neus van het paard de verrocchino bereikt.

En nog erger, precies op dat ogenblik draaide Mannucci voor Torre zijn paard om en werd volledig verrast en vertrok met ca 40 meter achterstand. Koers voorbij voor Torre, en mogelijk ook de loopbaan van Mannucci.

Achteraf gaf Ambrosione toe dat hij met een slecht gevoel zat dat Torre niet was kunnen starten, dat hij de start had kunnen afkeuren, maar verdedigde zichzelf dat de problemen, inderdaad, groot waren tussen de touwen en dat het misschien nog erger had kunnen worden. Maar voegde hij er niet ten onrechte aan toe, Mannucci had ook oplettender kunnen zijn. Ambrosione repte met geen woord over de echte grote fout : de start gegeven met Civetta volledig buiten.

Bruco was een fractie sneller weg dan Chiocciola en Giraffa, maar die waren toch krachtiger weg.  Chiocciola nam de leiding voor Giraffa en Bruco, die een opening zocht maar niet vond. In de eerste bocht van San Martino een formidabel manoeuver van Federico Arri voor Drago, slecht gestart, maar hij passeerde langs binnen 3 contrade waaronder Bruco en nam de derde plaats in. Zo bleef het tot in de derde en laatste San Martino. Onderweg had Bruschelli voor Pantera in de eerste Casato een zweepslag uitgedeeld aan Sanna voor Aquila die  vervolgens ook viel in de derde San Martino. Maar wat het meeste opviel was hoe precies Atzeni voor Giraffa het traject volgde van Chiocciola met Bartoletti, die op zijn beurt alle deuren dicht deed voor zijn achtervolger.

En dan de waanzinnige laatste 50 meter na de derde en laatste Casato. Chiocciola op kop met 2 belagers, vooral Giraffa en enigszins ook Drago. En dan de laatste kolossale spurt van Giraffa die letterlijk op de meet met 10 centimeter Chiocciola klopte.  Alles  bij mekaar een vrij lineaire koers zonder veel positiewisselingen, maar alles goedgemaakt in de adembenemende eindspurt.

CONCLUSIE

FANTINI

Atzeni is terug na 3 ongelukkige jaren met een zeer attente prachtkoers. Ook Bartoletti was overtuigend, en de jonge Federico Arri, detto Ares, de zeer aangename verrassing met een foutloze koers en een prachtmanoeuver in de eerste San Martino.  Mari kan weinig verweten worden met een minder paard.  Voor Mannucci een ramp. Carboni en Sanna matig . En we blijven uitkijken naar jonge talenten en dat al vele jaren. Ook al omdat Mari en Bartoletti de 40 gepasseerd zijn en Atzeni in die richting gaat.

PAARDEN

Tale e Quale overtuigende iedereen, Violenta da Clodia blijft een grote belofte, maar moet rustiger worden. Rocco Nice mag niet afgeschreven worden. De fout van Mannucci hypothekeerde zijn koers.  Ook Porto Alabe, de rincorsa, zien we nog terug. Het is geen raket maar een quasi perfect foutloos paard in zijn gedrag en trajecten.  Remorex komt ook terug.

CONTRADE

Voor Chiocciola, een grote wijk, de zoveelste zeer bittere pil. Ook Torre had veel meer verwacht. Ontgoocheling bij Bruco dat na de gloriejaren 2003-2005-2008 zenuwachtig begint te worden. Een zoveelste triomf voor het rustige Giraffa.  Vuurwerk in Tartuca en volksfeest in Onda.

Op naar 16 augustus.

 

Jan Gilliams