Deel  2 – De Macht van de Mossiere – De Oppermacht van de Ongehoorzame Fantino.

Gezag  en Onmacht van  de Mossiere

De starter heeft wapens om zijn autoriteit te vestigen, maar ook niet zoveel dat hij altijd zijn wil kan opdringen, zoals talrijke Palio’s overduidelijk bewijzen. Hij beschikt eerst en vooral over een moreel gezag dat hij kan opbouwen bij de ruiters, afhankelijk van zijn persoonlijkheid. Ik zou dit niet willen overdrijven. Ik heb vooral mossieri gezien, ook strenge, die er het beste van proberen te maken, maar die uiteindelijk nooit meesters waren van de procedure.

In augustus 1966 waarschuwde starter Cappelli iedereen vooraf dat hij zeer streng zou zijn, dat geen enkele ruiter of contrada met hem iets moest proberen. Hij heeft de vierde oefenrit niet overleefd en moest zich na de derde reeds verschuilen in de Questura van Politie, omdat hij niet wilde toegeven aan Montone die de start wilde forceren en over het touw viel, toen Cappelli weigerde die te laten vallen en een valse start te geven, al was het maar om de ruiter te redden.

De mossiere beschikt over het wapen van de richiamo, een terechtwijzing aan een ruiter die niet luistert, en na drie richiami wordt deze ruiter achteraf en vanaf het volgende seizoen geschorst  maar niet in die Palio zelf en zelfs niet  voor een eventuele latere Palio in hetzelfde jaar. Voor de meeste ruiters is dit een reële straf  en een verlies in hun broodwinning.

Hoe men elk artikel van het reglement kan overtreden en toch een held worden

Maar een ruiter die absoluut niet wil luisteren naar de mossiere en nauwgezet de instructies van zijn contrada opvolgde, zoals Montone op 2  juli 2015, en die een record aan richiami opstapelde, weet dat hij ongestraft kan doorgaan in die koers en dat de gepeperde rekening pas later zal volgen. Uitzonderlijk en om openbare veiligheidsredenen, lees een stadsguerilla in Siena tussen Nicchio en Valdimontone tijdens de volgende Palio in augustus, en in samenspraak met de gerechtelijke autoriteiten, werd Massimo Columbu, detto Veleno II, verboden aan de Palio van 16 augustus deel te nemen. De beslissing werd door kenners van het reglement onwettig genoemd en de ruiter werd zelfs aanbevolen zich tot een burgerlijke rechtbank te wenden tegen het stadsbestuur van Siena.  Deze herfst is hij voor 10 Palio’s geschorst. Maar hij heeft wel op 2 juli 2015 de beste ruiter van het moment, Giovanni Atzeni, van het beste paard, Occole’, opgetild en laten vallen op de piste, 50 meter na de start, en een zeer mogelijke overwinning van Nicchio verhinderd. De mossiere was volledig onmachtig om de ruiter te controleren.

Maar er is nog meer : hoewel Columbu reeds tussen de touwen het reglement voortdurend met de voeten trad door Nicchio op te zoeken, te hinderen en te terroriseren, voldoende voor een zware schorsing, gevolg door de hoger beschreven ontoelaatbare handtastelijkheden na de start, werd hij achteraf in de pers uitvoerig geloofd voor zijn formidabele prestatie, het beletten van een quasi zekere overwinning door Nicchio.

Zeg nu zelf, kennen jullie een spel waarin de verkrachter van elk onderdeel van het reglement, uitvoerig wordt geprezen. Vergelijk het met een verdediger die Messi een helft lang schopt, maar één gele kaart krijgt, en hem bij het begin van de tweede helft de doodschop geeft zonder rood te krijgen. De Palio is anders en uniek. Voor de volledigheid voeg ik er aan toe dat iedere journalist het ook normaal vindt dat Columbu achteraf de allerzwaarste straf krijgt.  Maar grenzen overschrijden is een onderdeel van de fascinatie van de Palio.

Valdimontone is ook geschorst voor 2 Palio’s omdat het stadsbestuur van oordeel is dat er zoiets bestaat als objectieve morele verantwoordelijkheid, lees de strategische instructies die Montone had gegeven aan Columbu. Anders had Columbu op eigen houtje gehandeld  i.p.v. geacteerd op bevel van derden, Valdimontone, in een gelegitimeerd spel, en zaten we op het terrein van criminele feiten :  de heer Columbu tilt de heer Atzeni op van zijn paard in een koers  en laat hem aan hoge snelheid vallen op een piste. De uniciteit van de Palio.

Massimo Columbu is nooit een topruiter geweest, nooit een kanshebber op een overwinning, ooit  een beloftevolle debutant waarvan snel bleek dat hij de verwachtingen niet kon waarmaken. In 2006 werd hij voor een “killeraggio” van Aquila betaald door Pantera en, vermits succesrijk, door het gemeentebestuur van Siena geschorst voor 10 Palio’s. In 2014 speelde hij “assassino” in de kleine Palio van Bientina en moest voor zijn leven lopen na de koers. Het bedrag dat hij zou ontvangen hebben voor zijn aanslag op Nicchio varieert, afhankelijk van de bronnen, net onder en net boven de 100.000 euro.  De ongelimiteerde waanzin van de Palio.

Lees ook deel 1, deel 3 en deel 4

door Jan Gilliams