Il Citto

Dante Tavanti detto Il Citto reed 26 maal de palio en won hem 4x tussen 1869 en 1896.

Hij debuteerde op zijn 18e voor Giraffa. Een maand later won hij zijn eerste palio; voor Civetta. Dante Tavanti  was een groot paardenfokker en -trainer. Veel van zijn paarden liepen de palio van Siena en van Asti.

De tweede overwinning kwam op 2 juli 1874 voor Pantera. Hij reed op de beroemde Stornino di Pisani, één van de meest populaire paarden van die tijd. Il Citto was iemand die snel kon starten en goed gebruik kon maken van zijn zweep, maar deze overwinning werd vooral behaald omwille

van de enorme financiële middelen die hij ter zijner beschikking kreeg. Hij kreeg naast de 600 lire om te winnen ook een budget van 1370 lire, een enorm bedrag in die tijd. Na de overwinning besloot hij om het geld te gebruiken voor zijn huwelijk te financieren.

Na deze overwinning verdween hij voor enkele jaren. Na zijn terugkomst werd hij voor drie jaar geschorst omdat hij met een oefenrit te snel wou starten. Bij zijn terugkeer in 1883 won hij prompt voor Lupa waardoor hij zijn carriere kon redden.

Een jaar later kreeg hij een nieuwe schorsing en verdween hij weer voor enkele jaren van de piazza . Deze keer slaagde hij erin om zijn zweep te kunnen ruilen voor een ijzeren exemplaar. Hoe dit gebeurde is niet bekend maar gelukkig werd hij nog voor de start betrapt.

In 1887 kwam hij terug en in augustus van dat jaar won hij zijn 4e palio voor Istrice. Il Citto was eigenaar van het paard van Chiocciola en kon dit , in volle ren doen stoppen door hem met zijn zweep op eenzelfde manier te bespelen zoals hij dit ook doet tijdens de trainingen.

Twee jaar later zou een paard van hem winnen voor Lupa, waardoor hij ook als trainer een succes kon boeken.

In 1896 sluit hij zijn carriere af en legt hij zich toe op koersen in de provincie en het trainen van paarden. Meermaals werd hij, wellicht om redenen die zich in het paardencircuit afspelen, met de dood bedreigd. In 1900 circuleerde het gerucht dat hij om het leven gekomen was. Tot ieders verbazing verscheen hij plots weer in Siena waar hij een jaar later in onduidelijke, doch gewelddadige omstandigheden overlijdt.