Drappellone van Roberto Di Jullo voorgesteld

Gisterenavond, 26 juni, om 19 uur werd de Drappellone, geschilderd door Roberto Di Jullo voorgesteld in het Palazzo Pubblico te Siena.

Roberto Di Jullo’s Drappellone synthetiseert de Sienese geschiedenis en tradities, maar met de toegevoegde waarde van het overbrengen van intense sensaties. Het is een elegant maar ook delicaat didactisch schilderij met veel respect voor traditie en geen gebrek aan historische tekeningen van de stad.

Boven zien we het gezicht van een kinderlijke Madonna met een sluier gehuld in een aura van gouden licht en een opdracht: A te advocata nostra. Daarnaast een blauwe roos waarvan de bloembladen twee initialen bevatten, die van de namen van zijn vrouw Paola en zoon Robert.

Onderaan, bijna in dialoog met de Maagd, een ridder die krachtig zijn arm naar de hemel uitstrekt. Hij draagt ​​een pantser gemarkeerd met de letter F. Nog een eerbetoon van de meester aan zijn andere zoon Federico, die vroeg stierf. Hij lijkt een hoofdrolspeler in de historische slag om Montaperti, waar in 1260 de Ghibelijnse-troepen van Siena die van de Welfen versloegen van Firenze.

In het midden van de banner zien we een groep van 10 paarden, een stilistisch element van Di Jullo. Ze brengen kracht en elan over. Eigenschappen die vereist zijn op een slagveld, of het nu Montaperti is of de Piazza del Campo. Maar ook vloeibaarheid. De andere figuratieve figuur van de schilder uit Molise. Rossen en paarden vertegenwoordigd in een moment van oorlog waar een chromatiek domineert, wat een duidelijke verwijzing is naar de kleuren van de tufsteen waarop de Sienesen twee keer per jaar hun zeer persoonlijke “oorlog” van liefde en passie voeren. Te midden van dit tumult van spieren, hoeven en hoofden nog een belangrijk fragment uit het verhaal van deze kunstenaar die de wens zag uitkomen om de Palio te schilderen. Een verhaal opnieuw toevertrouwd aan de symboliek met het wapen van Pescocostanzo, de stad waarin hij werkt, die van Siena, waarop hij verliefd werd, van zijn geboortestreek en ten slotte van de Toscaanse regio.

De grens tussen het levendige slagveld, een plek die alleen wordt bevolkt door mannen en paarden, en de figuurlijke die het “wachten” beschrijft, wordt getraceerd door een canvas dat is beschilderd met een 3D-effect. Dit derde hoofdstuk gaat helemaal over vrouwen. Een echt eerbetoon aan vrouwen. Ronde en volle lichamen die verwijzen naar de Bàrberi, de houten ballen beschilderd met de kleuren van de Contrade waarmee de Sienese kinderen Palio spelen.

Meisjes en moeders met hun kleintjes, ingepakt, bijna beschermd, door de vlaggen die de 10 “zussen” aangeven die op het plein zullen strijden. De contrada heraldiek vertegenwoordigt hun naam. Uit de uitdrukkingen op hun gezichten komt het pathos van het wachten naar voren, het verlangen naar de overwinning.

Roberto Di Jullo is er met zijn werk ongetwijfeld in geslaagd om de Sienese geschiedenis en tradities te synthetiseren, maar met de toegevoegde waarde om intense sensaties bij de kijker over te brengen.

Naast de Drappellone werd ook de Masgalano voorgesteld. Deze prijs gaat, zoals geweten, naar de contrada die zich het mooiste presenteert tijdens de twee Corteo Storici. De prijs werd gemaakt door  Laboratorio orafo “Il Galeone” en aangeboden door de Archivisti delle 17 Contrade; dit om het documentair erfgoed van de Contrade in de kijker te stellen.