Fantini die voor het leven gediskwalificeerd of uitgesloten werden

“Vanno alla mossa son dieci assassini” (“Tien moordenaars gaan richting de start”) lezen we in een van de populaire Sienese gedichten. Tegenwoordig zijn het allemaal serieuze professionals en supergetrainde atleten, maar de definitie van een moordenaar is nog steeds toepasselijk op de fantini van de Palio. Het zijn en blijven echte huurlingen die ingehuurd worden om te triomferen op de Piazza of een rivaliserende contrada te doen verliezen. We zetten graag enkele fantini op een rij die de maximum straf opgelegd kregen : diskwalificatie voor het leven.

Het verhaal van Angelo Innocenti is dat van een jonge man op zoek naar glorie. Zijn droom is de Palio te rijden en te winnen. Zijn debuut is op 2 juli 1877 voor Oca die op dat moment al negen jaar niet meer gewonnen hadden. Ze hadden bij de tratta grigio di Arcangelo Amaddii geloot. Deze had de laatste palio gewonnen waardoor ze favoriet waren.

Het verhaal van de koers is er een om duimen en vingers van af te likken. Bij de start vertrok Oca op kop, samen met Torre. Al snel werd de mortaretto afgeschoten om een valse start aan te kondigen. Angelo Innocento kwam hier tegen in opstand en reed gewoon door. Zijn droom was immers om de Palio een keer te winnen. Hij reed de drie ronden uit en kwam met de zweep omhoog ‘als overwinnaar’ over de streep.

Ondanks al deze onregelmatigheden verschenen de contradaioli van Oca toch onder de Palco dei Giudici om de Palio te komen halen, dit alles onder zwaar protest van de andere wijken die eisten dat de koers opnieuw gereden zou worden. Oca probeerde het tactisch aan te pakken en probeerden met paard en jockey het plein te verlaten, om zo te voorkomen dat de Palio opnieuw zou gelopen worden. De barbaresco (stalman) werd nog net op tijd tegengehouden. De jockey was echter verdwenen.

De sfeer werd grimmiger en grimmiger. Er werd besloten om de koers opnieuw te lopen. Oca moest deelnemen zonder fantino (scosso dus).  Maar dat was buiten het paard grigio di Arcangelo Amaddii gerekend. Deze weigerde tussen de touwen te gaan staan. Door de opkomende duisternis werd besloten de palio uit te stellen naar de volgende dag.

De gemeenteraad werd in spoedzitting bij elkaar geroepen. Eerst besloten ze om de koers ’s avonds opnieuw te laten lopen, maar in de loop van de namiddag werd deze volledig afgelast omdat men vreesde voor onrust. Angelo Innocenti werd levenlang gediskwalificeerd en won dus nooit een Palio. Hij reed er zelfs geen officieel! Hij is de eerste en enige fantino die bij zijn debuut voor het leven gediskwalificeerd werd. In augustus werd er wel een Palio gereden. Oca won!

Het verhaal van Popo, Ermanno Menichetti die in 1898 en 1907 gewonnen had, uit 1908 tart alle verbeelding. Popo reed voor Bruco voor wie hij het jaar ervoor gewonnen had. Veel interesse in de koers toonde hij niet. In de eerste San Martino stopte hij om Oca op te wachten. Bij diens passage in de derde en laatste San Martino probeerde hij Oca tegen te houden met zweepslagen. De poging van Popo mislukte en in plaats van Oca tegen te houden draaide alles anders uit. Hij hinderde alle achtervolgers waardoor Oca uiteindelijk een makkelijke overwinning binnehaalde. Ermanno Menichetti werd nooit meer in dienst genomen door een contrada. Met zijn onbezonnen actie sloot hij alle deuren om nog op de Piazza del Campo te rijden.

Een soortgelijke actie vond ook het jaar nadien plaats. Op 4 juli 1909 verdedigde Guido Duchi detto Martellino de kleuren van Torre. Hij liet zich dubbelen om vervolgens zweepslagen uit te delen aan Civetta die op kop liep. Martellino slaagde erin om Civetta te stoppen en begunstigde zo de overwinning van Lupa. We merken op dat in het verslag van de Palio staat dat de fantino de opdracht had gekregen van zijn contrada om te stoppen in de San Martino en de Piazza te verlaten. Men wilde ervoor zorgen dat het zwakke paard geen onnodig obstakel zou zijn voor de andere deelnemers. Duchi volgde deze opdracht niet waardoor zijn carrière als fantino eindigde.

Ook Edoardo Furi detto Randellone zullen we nooit vergeten. Hij debuteerde op 2 juli 1919 bij Torre. Een maand later is hij protagonist in een uit de hand gelopen vechtpartij. Hij, rijdend voor Selva, kreeg de opdracht om Bubbolo, die voor Tartuca reed het leven zuur te maken. Tijdens de provaccia stapten beide fantini van hun paard en begonnen ze te vechten. Contradaioli van Selva en Tartuca kwamen ter hulp geschoten en er volgde een vechtpartij. De fantini werden onmiddellijk geschorst voor 2 jaar.

De proloog van dit misdrijf speelde zich af tijdens de Palio van juli van datzelfde jaar. Deze werd gewonnen door Leocorno met Cispa op Giacca. Als een kleine wijk in die tijd won was het geld dat ze betaalden aan de andere wijken niet echt groot. Bubbolo, de fantino van Selva gaf het geld aan de stalman van Selva. De Selvaioli vonden dit echter een heel klein bedrag en verdachten de fantino ervan dat hij geld voor zichzelf gehouden was en wantrouwden hem.

Bij de Palio van augustus kregen Selva en Tartuca de beste paarden en werden beide favoriet. De kapitein van Selva wilde Bubbolo weer engageren om te rijden. Deze verkoos, na het meningsverschil met de stalman, om in te gaan op het aanbod van Tartuca. Hiermee provoceerde hij de selvaioli die overliepen van woede.

Na zijn schorsing, in 1921, kwam hij terug. Op 16 augustus 1923 won hij voor Giraffa. Na een spectaculair duel met zweepslagen om de eerste plaats tussen hem en Picino kon hij pas in de laatste Casato de kop nemen. Na de overwinning ontstond er veel controverse in Siena over de enorme uitgave van Giraffa om de Palio te winnen. Randellone had zoveel geld beloofd dat Giraffa niet in staat was om de fantini van Nicchio, Valdimontone en Drago de beloofde sommen uit te betalen.

Op 2 juli 1928 reed hij zijn laatste koers. Als fantino van Leocorno kreeg hij de opdracht Civetta te stoppen. Hij werd uitgesloten voor het leven nadat hij bij de start de teugels van het paard van Civetta gegrepen had. Opgemerkt moet worden dat op dat moment de rivaliteit tussen de twee contrade nog niet bestond, deze ontstond officieel pas in 1960.

We eindigen ons overzicht met Fiammifero. Hij werd gediskwalificeerd voor het leven na de koers van 1901. Op vraag van Chiocciola, de wijk waarvoor hij reed, gooide hij zich op het einde van de koers vrijwillig en zelfs zeer onhandig van zijn paard om zo een overwinning van Oca te bewerkstelligen.