Kritieken op de drappellone en het niet zegenen ervan door de aardsbisschop

In augustus 2018 sprak aardsbisschop Buoncristiani van Siena volgende woorden uit over de drappellone geschilderd door de Belg Charles Szymkowicz : “Het is een werk van moderne kunst, maar respecteert de kenmerken van de Maria-cultuur niet. Daarom zegen ik de stad, maar niet de drappellone, omdat de zegen gereserveerd is voor religieuze afbeeldingen”. Hiermee weerlegde hij de woorden die hij uitsprak in juli 2010 naar aanleiding van de geschillen rond de multiculturele Palio van Ali Hassoun.

Zoals eerder vermeld in een artikel over de drappellone en het reglement schrijft artikel 93 voor dat de Madonne Assunta een verplicht element is op de drappellone. Verschillende kunstenaar hebben dit op de meest uiteenlopende manieren geïnterpreteerd en toegepast op hun werk. Vanaf de moment dat de stad begonnen is om niet-Sienese schilders te engageren om de palio te maken voor augustus spaarden exponenten van de Sienese kerk hun kritiek niet. In 1981 bijvoorbeeld werd de Madonna van Valerio Adami gedefinieerd als een “oneerbiedig figuur wiens benen eruit zagen als varkenspoten”. In 1984 kostte het tijd om monseigneur Castellano te overtuigen om de drappellone van Caruso met naakt te verwelkomen in de Duomo. Om nog maar te zwijgen van het protest van aartsbisschop Bonicelli en de correctoren van de contrade voor de ontheiligende figuren op de drappelloni in de late jaren 80 en vroege jaren 90. Denken we aan de “Vrouw” met de kinderwagen van Fromanger, de Madonna die ondersteboven stond van Alinari en de twijfelachtige interpretatie van symboliek door Mimmo Paladino.

De cencio van augustus 2018 zal herinnerd worden omdat ze niet gezegend werd door de aardsbisschop. Ook de Palio Straordinario van 4 juni 1961 (uiteindelijk gelopen op 5 juni omwille van het slechte weer) is de geschiedenis ingegaan als de “Palio ateo” (atheïstische Palio). De tot op heden laatste Palio die in juni gelopen werd kende al controverse vanaf de aankondiging. De gemeenteraad werd verdeeld in diegenen die het eeuwfeest van de Italiaanse eenheid wilden vieren en diegenen die in september de verjaardag wilden vieren van het partnerschap tussen Siena en Avignon. Uiteindelijk overwin het patriottisme en werd de Palio georganiseerd voor de Italiaanse eenheid te herdenken. Wat heden ten dage ondenkbaar is gebeurde toen wel. Op een enorm korte tijdspanne werd alles georganiseerd. Op 21 mei werd de estrazione georganiseerd. Op 1 juni vond de tratta plaats. In deze race tegen de tijd vergat de stad enkele belangrijke dingen te regelen. Zo was er geen kerk gekozen waarnaar de drappellone voor de zegen moest worden gebracht. De driekleurige cencio van Ezio Pollai werd nooit gezegd en kreeg daarom de bijnaam van atheïstisch. Ook na de koers die gewonnen werd door Nicchio met Uberta en Vittorino wisten de nicchiaioli niet waar ze moesten naartoe gaan om het Te Deum te zingen. Pas de volgende dag werd beslist om naar de crypte van San Domenico te gaan om de Maagd Maria te bedanken.